Op de fiets naar mijn praktijk, word ik vriendelijk toegezwaaid door een beer. Een gele teddybeer, naast een paasmandje met narcissen in de vensterbank voor het raam. Twee huizen verderop glimlachen twee kleine pandabeertjes naar me. Een stukje verder staat voor het...
Met mijn ziel onder de arm liep ik over een blubberpad in de Biesbosch. Het was deze dinsdagochtend in februari eindelijk droog, maar mijn gemoed was al even neerslachtig als de storm- en regendagen van de afgelopen weken. Vriendin A nam niet op, en vriendin B zag...
Als kleuter wilde ik het liefst Kitty heten. Machteld vond ik maar een stomme naam. ‘Hoe?’ vroegen mensen als ik mijn naam zei. En dan maakten ze er toch Mechtild van, of Magda. Ik schaamde me voor mijn naam en ook voor mijn gekke ouders, die me zo genoemd hadden...
Au! Laatst had ik een ongelukje met kokend water. Ik stond ‘s morgens op met een verstopte neus en probeerde vlug in de praktijk te brengen wat ik anderen adviseer: zorg goed voor jezelf. Even stomen en dan ben ik weer helemaal het vrouwtje. Dacht ik. Dat pakte anders...
De lege stoelen Ik denk met kerst altijd aan de lege stoelen. Het is waarschijnlijk een combinatie van beroepsdeformatie en persoonlijke kersttrauma’s, maar ik zie de lege stoelen voor me: De lege stoel van je overleden moeder. Als kind vond je het niet lekker, maar...
Deze website gebruikt cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je hiermee instemt.OKCookiebeleid
