Cadeaupijn
Heb jij wel eens cadeaupijn gehad? Het lijkt leuk, cadeautjes, maar er bestaat veel cadeaupijn, die meestal onderhuids blijft. Cadeaupijn is grofweg te verdelen in twee categorieën: geen cadeau en het verkeerde cadeau.
Uit de categorie ‘geen cadeau’:
- O nee! Helemaal vergeten dat ze vandáág jarig is!’
- Je was net te laat met bestellen, waardoor het kleurboek voor volwassenen voor oma pas de maandag ná haar verjaardagsfeestje wordt bezorgd. Bij jou thuis.
- Alle kinderen komen aan met een lieve attentie, maar jij hebt gewoon niet gedacht aan een cadeautje voor de juf die met verlof gaat en jouw kind staat nu dus als enige met lege handen.
- Je hebt stad en land afgelopen en het hele internet afgestruind, maar die rode theepot met gele stippeltjes is nergens meer verkrijgbaar.
In deze gevallen ligt het probleem bij de schenker. Maar ‘geen cadeau’ kan ook aan de ontvanger liggen:
- De cadeaubon is niet meer geldig. Je vond hem terug toen hij al verlopen was. De schenker heeft je iets willen geven, maar jij hebt het niet in ontvangst genomen.
- Je had toch zelf gezegd dat je al blij was dat ze kwamen? En dat een cadeautje echt niet nodig was? Nou dan!
Uit de categorie ‘het verkeerde cadeau’:
- Het schilderij dat je je schoonmoeder hebt gegeven, blijkt een jaar later nog steeds niet opgehangen te zijn.
- Het boek dat je broer zo graag wilde hebben, kreeg hij gisteren al, van jullie andere zus. Gelukkig kan je het ruilen! Helaas, je hebt de bon al weggegooid.
- De organisatrice van het seminar overhandigt me een speciaal geselecteerde wijn. Maar ik drink helemaal geen wijn!
- Zijn ex koopt nog iedere verjaardag nieuw ondergoed voor jouw man, net zoals ze deed doen zij nog met hem getrouwd was. Hij trekt het nooit aan, om jouw commentaar te voorkomen.
- ‘Wat moet ik dáár nou mee?!’ ‘Maar je had toch gezegd dat je zo’n Braziliaans voetbalshirt te gek vond! ‘
In een goede relatie is geven en ontvangen in balans. Als de emotionele bankrekening van de relatie aan beiden kanten goed gevuld is, dan kun je je gelukkig wel een cadeaublunder permitteren, of de ander vergeven voor de zijne.Een heel duur cadeau kan ongemak bij de ander opleveren: wat moet ik hem teruggeven? Maar ook met een te klein cadeau voelt de ander zich misschien ondergewaardeerd.
Ontvangen van cadeautjes is ook nog een hele kunst. Je mag een gegeven paard niet in de bek kijken, maar hoe reageer je als je een cadeau niet leuk vindt?
Cadeaupijn ontstaat als bewuste of onbewuste verwachtingen niet uitkomen. Al zijn de bedoelingen nog zo goed, cadeaupijn is om die reden soms onontkoombaar. Dat geeft niks, het gaat om het gebaar. Ik wens je veel succes met het vinden van passende geschenken.
Vraag: Wat was jouw ergste cadeaupijn ooit? Vertel het in het veld hieronder!
P.S. In mijn boek Goede relaties werken zo! wordt onder meer de kunst van het geven en ontvangen beschreven. Je kunt het hier bestellen. Leuk om cadeau te geven?
Mooi en herkenbaar! Ik denk meteen aan die gefortuneerde minnaar die mij meenam naar de parfumerie om parfum te kopen voor mij, dat zou hij dan onder de kerstboom leggen. Dat was op zich al niet zo romantisch, maar ik was bereid het toch fijn te vinden.
De verkoper legde drie maten flesjes op de toonbank en vroeg: “Welke mag het worden?”
Ik dacht: hij zegt natuurlijk ‘de grootste’, en dan zeg ik ‘nee joh de middelste is ook goed’.
Maar hij wees stoïcijns op de kleinste, de goedkoopste.
En ik wist: die verkoper weet nu precies wat ik voel.
Deze relatie heeft ook niet zo lang geduurd.
Dank voor je prachtige cadeaupijn-voorbeeld Lisette!
Inderdaad heel herkenbaar: cadeaupijn en de schaamte die dat soms brengt. Ik moet denken aan de Sinterklaasavond toen ik 11 jaar was. Per ongeluk kreeg ik een cadeautje dat voor mijn tweelingzusje bedoeld was: paarse oorbellen. Ik vond ze lelijk maar bedankte er netjes voor. Toen mijn moeder de fout opmerkte en zei dat ze niet voor mij waren maar voor mijn zus, gaf ik ze zichtbaar opgelucht door en floepte eruit: ‘Oh, gelukkig want ik vind ze helemaal niet mooi!’ Mijn moeder wierp me een vernietigende blik toe en mijn zus keek me beteuterd aan, niet wetende of ze nu wel of niet blij moest zijn met haar nieuwe paarse oorbellen! Echt zo’n moment dat je even door de grond wilt zakken.