Weet je nog hoe jij en je geliefde elkaar bij iedere ontmoeting in de armen sprongen toen jullie elkaar net kenden? De warme omhelzing aan het begin van een relatie, kan echter verworden tot een vluchtige kus in de lucht -of zelfs tot het helemaal uitblijven van een groet.
De manier waarop we elkaar begroeten en afscheid nemen, zegt veel over de relatie en wat de ander voor ons betekent. Toen mijn jongste zoon naar de kleuterklas ging, de tijd dat je als moeder nog mee de klas in mag, kruiste hij soms demonstratief zijn vingers. Dit betekende: geef me vandaag geen kus. We keken elkaar dan even veelbetekenend aan door ons wederzijdse verbond: wij begrepen elkaar en hielden rekening met elkaar. Ik met zijn behoefte om stoer te zijn voor zijn vriendjes, hij met mijn moederlijke behoefte om hem een kus te geven bij het afscheid.
Bij de ingang van de klas gaf de juf ieder kind iedere ochtend en iedere middag een hand. Oogcontact en een handdruk is in onze cultuur nog steeds de meest gebruikte manier om elkaar te begroeten. In Japan word je verwelkomd door middel van een buiging als teken van respect. Eskimo’s wrijven elkaars neuzen zachtjes als een uitdrukking van genegenheid. Elkaar kussen is in ons land meestal voorbehouden aan dierbare vrienden, familie en geliefden, maar steeds vaker wordt er ook collegiaal gezoend ter begroeting.
In ons schriftelijke mail- en app-verkeer is het ook zoeken naar de geschikte groet. Ik verbaas me altijd over de ‘gr’. Net of iemand naar me gromt. Niet de moeite wil nemen er nog even ‘oet’ achter te typen, wat trouwens met een automatische handtekening zo is opgelost. ‘Zie bijlage, Gr.Leo’ is vast heel efficiënt, maar ik krijg het er een beetje koud van. Ook in de aanhef is het zoeken. Sommigen lossen het op door slechts de voornaam te gebruiken en het hele geachte/beste/lieve/goedemorgen/middag/avond maar achterwege te laten. Persoonlijk houd ik wel van een groet waar aandacht aan is besteed. Van ‘Goedemorgen lieve Machteld, en een hartelijke groet’ word ik blijer dan van: ‘Machteld’, en ‘gr’. Warme groet, zonnige groet en fleurige groet kleuren mijn dag ook vrolijk.
Je oogst wat je zaait, ook bij het groeten. Een enthousiaste groet roept een enthousiaste groet op, wie gr’t krijgt een gr. terug. Het allerergste vind ik het uitblijven van een groet. Gezien worden is nu eenmaal een menselijke behoefte. Ik was laatst bijna vertrokken in een restaurant waar we een hapje wilden eten. De persoon achter de bar had ons wel zien binnenkomen, maar begroette ons niet en bleef stoïcijns zijn aandacht richten op het spoelen van de glazen. Het was blijkbaar niet zijn taak om klanten te begroeten? Een vriendelijk knikje had volstaan, nu leek de boodschap ‘het interesseert mij niet of u er wel of niet bent’.
Wil je jouw relaties versterken, thuis of op het werk? Begin dan eens met een oprechte en hartelijke begroeting. Als dat nog wat ongemakkelijk of overdreven voelt, geeft niets. Het went snel genoeg.
Met een hartelijke groet wens ik je een fijne dag!